Komnata Atanor'a

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Niewielka komnata. Podłoga marmurem wyłożona, na ścianach pochodnie z błękitnym ogniem spoczywają. Pod ścianą łoże z baldachimem turkusowym. Po lewej biurko, na którym leży kilka kartek, pergaminów, kałamarz, gęsie pióro i stara księga pokryta kurzem i oprawiona w skórę. Po prawej szafa, zamknięta na klucz.
Cały pokój wypełnia delikatny zapach jaśminowych kadzideł.

Komnata wilkołaka...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Atanor dnia Czw 19:05, 13 Mar 2008, w całości zmieniany 2 razy

Wadera zaintrygowana tajemniczym zapachem przyczaiła się cicho obok pokoju. " To nie jest zwyczajny wilk..." - szepnęła sobie w myślach. Ciekawość nie dawała jej spokoju, cóż to za osobnik.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Z pokoju dobiegały hałasy. Jakby ktoś podnosił się powoli z łóżka i podchodził do drzwi. Otworzył je...
Oczom wadery ukazał się wilkołak. Wilkołak o czarnej sierści, błekitnych ślepiach, w spodniach, jeansach. Na nosie miał okulary.
Ów osobnik rozejrzał się, po czym spojrzał w dół. Na widok wilczycy uśmiechnął się lekko.

- Witam cię w mych skromnych progach. Co cię sprowadza do mej komnaty? - odparł głębokim, nieco "zaspanym" jeszcze głosem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Atanor dnia Czw 17:28, 13 Mar 2008, w całości zmieniany 1 raz

- Wilkołak... - szepnęła pod nosem. - Jesteś bardziej człowiekiem, czy wilkiem?- zapytała przyglądając się osobnikowi.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Trudne pytanie zadałaś mi, nieznajoma. Z jednej strony zachowanie me do człowieka podobne, z drugiej... wilkiem jestem z całego serca i duszy... No, i trochę z wyglądu. Ale nad tym trzeba się poważnie zastanowić. - odparł z lekkim uśmiechem. - Lecz z rodu wilkołaków czystej krwii pochodzę. Nie z tych po likantropi lub mieszanki człowieka z wilkołakiem. Jestem osobnym gatunkiem. O czystej krwii. Tak więc pytanie leży w genetyce, której obecnie wolę ci nie tłumaczyć. Mnie zajęło to jakieś dwa lata... Tak więc, co cię do mnie sprowadza, nieznajoma?

Otworzył szerzej drzwi. Fala zapachu kadzideł "uderzyła" w wilczycę.

Post został pochwalony 0 razy

Szkarłatne oko przecięte blizną obserwowała wilkołaka i waderę z mroku holu. Wadera nie ukrywała się, jednak wolała przebywać w ciemności.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Poruszył lekko uszami. Wciągnął kilka razy powietrze nosem, po czym spojrzał kątem oka w stronę Agresji. Uśmiech zniknął z jego pyska. Odruchowo cofnął łapę i położył ją na rękojeści sztyletu. Jednak szybko się opamiętał, zdjął rękę i uśmiechnął się. Spojrzał ponownie na Śnieżną.

- Może wejdziesz do środka? - spytał.

Post został pochwalony 0 razy

Do komnaty wszedł spokojnym krokiem Ir, spojrzał na Agresje z góry i uśmiechnał się kątem ust - "Masz szczęście, cienie odkopały wielką hale, która nada się do mego projektu, możesz jeszcze pomieszkac u siebie." - powiedział tak spokojnym głosem, że aż wkurzającym. Po tym jego krwisto czerwone oczy zwróciły się na Atanora - "Widze, że się rozgościłeś tu..." - rozejrzał się po jego pokoju - "Ty i ja, będziemy musieli później porozmawiac na osobności..." - powiedział do wilkołaka poważnym tonem - "O warunkach Twojego... zakwaterowania..." - po chwili namysłu dobrał odpowiednie słowo, po czym odwrócił się na pięcie i wyszedł...

Zaintrygowała ją lekko reakcja wilkołaka. Niejednokrotnie stykała się z jego pobratymcami, niejednokrotnie z nimi współpracowała. Zmrużyła szkarłatne oko podchodząc powolnym, kocim krokiem bliżej.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dobrze. - mruknął do SzK.

Spojrzał kątem oka na Agresję. Uśmiech ponownie zniknął z jego pyska.

- Wybaczcie mi, lecz muszę coś zrobić... Wbrew pozorom, te wilkołaki z mojego rodu mają wadę, pozostałość po pewnej chorobie... Nawet nas kiedyś dało się zarazić likantropią... - mruknął obojętnym głosem.

W oczach jego błysnęło coś na szkarłatno. Odwrócił się i wszedł do swej komnaty. Pokazał kły, jakby powietrzu. Machnął ogonem ze złością i podszedł do biurka. Zamoczył końcówkę pióra w szkarłatnym atramencie i zapisał na pergaminie kilka słów w runicznym języku. Warknął cicho. Odwrócił się i wyszedł z komnaty. Zamknął drzwi. Spojrzał na Agresję nieco dziwnie, po czym oddalił się.

Post został pochwalony 0 razy

-Dziękuję za łaskę.-mruknęła, jakby z pogardą zerkając na człowieka.

/ sorry, nie zauważyłam posta ^^'

- Nie ufam mu. - powiedziała do Agresji. - Stara się być sympatyczny, gościnny, ale w oczach ma coś złego. Zdawało mi się, że chowa jakiś nóż, ale możliwe, że mi się przywidziało.- wadera zamilkła, a o uszy obijał jej się dźwięk kroków wilkołaka.

Dołączył: 13 Mar 2008 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Przybiegł. Ślepia jego stawały się coraz bardziej szkarłatne. Wbiegł do komnaty i otworzył szafę. Wyciągnął z niej skórzane rękawice, po czym założył je. Odstawił okulary na biurko. Poprawił kaburę na pasku i wyszedł z komnaty.
Spojrzał na Śnieżną, już niemal całkiem szkarłatnym spojrzeniem. Wzrok jego pusty się stał.

- Wilczyco, gdzie macie tu jakies tereny ze zwierzyną? Muszę... zapolować... - warknął.

Nie chciał tego, ale musiał. Taka była jego natura.
W końcu wyciągnął sztylet i rozejrzał się.

Post został pochwalony 0 razy

Pojawiła się nagle obok Agresji i Śnieżnej.
- Ten osobnik nawet nie wie nic o swojej 'rasie'. - Mruknęła z lekką pogardą. - Ma się za wilkołaka? Phi! On w ogóle wie czym jest wilkołak? - Zapytała ironicznie i weszła do środka. Rozejrzała się po wnętrzu Komnaty. - Pióra? Kałamarze? tusze? Toć to ludzkie. - Mruknęła. Podniosła się na tylne łapy i oparła przednimi o biurko. Prychnęła, rozwiewając kilka kartek. - To nie wilkołak. To postać anthro. Bardziej człowiek niż zwierzę czy wilkołak. - Zeskoczyła i obeszła wszystko dookoła. - Ubrania i inne ludzkie przybory są typowe dla anthro... - Viven była doskonale obeznana w tym temacie. Pokiwała łbem i wskoczyła na łoże. Usadowiła się wygodnie z łbem na poduszce.

Post został pochwalony 0 razy

Znowu w głowie kłebiły się jej myśli.
- Nóż do polowania. - szepnęła. - Ciekawe...- dodała.
- Polanka, Wodospad... - zaczęła wymieniać. - No, napewno nie Ashwind.- powiedziała z uśmiechem.