Komnata Ciemności

Czarna wadera ześlizgnęła się z tronu niknąc w ciemności. Słychać było jedynie stukot jej pazurów odbijających się o marmurową posadzkę. Okrążała szczenię.

-Kto tu jest - zapiszczałem cicho rozglądając się dookoła

Nagle poczułeś jej lodowaty oddech na swoim karku.
-Co tu robisz, koteczku?-spytała przerażającym szeptem.

Zapiszczałem wystraszony kulącu uszy i odwracając się w twoją stronę - Ja ja - zająkałem się - Szukałem kogoś kto zje Szkarłatną Mgłe

Zaśmiała się szaleńczo.
-Skąd ta nienawiść do wadery, której nie znasz?-spytała. Szkarłane spojrzenie świdrowało szczeniaka, zdawało się zaglądać do jego świadomosci..

-Ponieważ jest głupia i głupia i głupia - powiedziałem cofając się w tył i podkulając ogon pod siebie - Zaatakowała moją....moją opiekunkę - powiedziałem

Chwyciła szczenię za kark. Zaczęła slalomem mijać kolumny.

-Ała ej zostaw, Ratunku, ała zoooooooostaw - krzyczałem wyrywając się i szarpiąc

Echo szczeniaka odbijało się po komnacie.
-Tu i tak nikt cię nie usłyszy.-mruknęła, jakby znudzona. Dobiegła do końca komnaty.. Znajdowały się tu drzwi. Stanęła na tylnych łapach, przednimi nacisnęła klamkę.. Znaleźli się we właściwej komnacie Ciemnosci. Znajdowali się w czarnym, bogato umeblowanym pokoju. Wadera rzuciła szczenię na łozko, drzwi zamknęły się.

Rozejrzałem się zlękniony piszcząc cicho - Wypuść mnie - powiedziałem drżącym głosem

-Nie zamierzam.-odparła sucho.-Ja nie wkraczałam bez zaproszenia do twej kryjówki. Nie lubię tych, co nadużywają mej uprzejmosci..-zaśmiała się chłodno.

-Ale ale ja nie wiedziałem - zapiszczałem cicho - Wypuśc mnie ja ja już nie wejdę tutaj - powiedziałem

-Ja bym powiedziała, że już nie wyjdziesz.-zakpiła, wskakując na łoże obok niego.

Chcąc nie chcąc podszedlem do niej - Prosze zostaw - powiedziałem cicho - Wypuść - mrukłem - Proszę - dodałem

-Jesteś głodny?-spytała ni z gruchy ni z pitruchy xD