Komnata Ciemności

Rozległo się ciche, lecz wściekłe warczenie tuż za drzwiami. Ktoś najwyraźniej nie życzył sobie, by znęcano się nad bezbronnym szczenięciem.

Post został pochwalony 0 razy

-Ttttak - powiedziałem cicho lekko wybity z tropu

Nie obawiała się kolejnych nieproszonych gości.. Drzwi niczym ze stali przed niczym się nie uginały.. Przed szczeniakiem pojawił się niewielki, martwy szarak.

Spojrzałem na jedzenie - Łaaa jak ty to zrobiłas - zapytałem się obwąchując szaraka

- Karmisz szczenię, a jednak nie obchodzi Cię co on czuje gdy nie może wydostać się z tej komnaty? - niezwykle ludzki głos odbijał się od ścian.

Post został pochwalony 0 razy

-Nie.-odparła bezczelnie donośnym głosem.-Z biegiem czasu się tego nauczysz.-odparła szczenięciu.

rechotała rozbawiona. po chwili jednak jej głos zaczął się oddalać.

Post został pochwalony 0 razy

-Chcesz mnie tego nauczyć? _ zapytałem się zatapiając kiełki w ciele szaraka i szarpiąc się znim

-Chcę przekazać swą wiedzę komuś młodszemu, ty nadajesz się do tego jak najbardziej.-stwierdziła cicho.-Jak cię zwą?-dodała po chwili.

-Khota - powiedziałem puszczając szaraka by po chwili zacząć go szarpać od nowa chcąc dostać się do mięsa

Kiwnęła lekko pyskiem, popadając w zadumę.

-Emmm czy będziesz moją mamą ? - zapytałem się wkońcu rozrywając szaraka i wyżerając łapczywie wnęczności

Parsknęła ironicznym śmiechem, po chwili jednak przestała rechotać.
-Na jakiś czas.. Opiekunką.

-Ale. ale ja chcę - mrukłem cicho - Chcę mieć mamę

Wzruszyła barkami, zamyslona na nowo.
-Idź już spać, ja będę czuwać nad kolejnymi nieproszonymi.-mruknęła. Ześlizgnęła się z łóżka, usiadła pod drzwiami, niczym posąg.