Szczyt Siedmiu Wiatrów

Wadera wolno wstała, i zaczęła schodzić ze szczytu. Gdy była u podnóża, odeszła.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nala dnia Czw 18:54, 15 Maj 2008, w całości zmieniany 2 razy

- Nawet piekło w porównaniu z tym, co przechodziłem wydaje mi się rajem na ziemi. Więc daję temu wyraz. - Uśmiecham się szerzej - A cóż dopiero powiedzieć o tej sytuacji. Jest tak radosna... tak błoga... że aż zbyt dla dziwaka jak ja. Wiesz, jak to jest, gdy wszystko... to i tak ci czegoś brakuje. Chyba wiesz co mam na myśli...

Nagle unosi uszy, przez chwilę nasłuchuje.

- Oho... Niedobrze. - szepczę, po czym zwracam się do was: - Wiatr przyniósł mi zew, na który niestety muszę odpowiedzieć. Stare sprawy dają o sobie znać. Wybaczcie mi, lecz muszę was niestety opuścić. Widzimy się!

Po czym podszedł do urwiska, wyjrzał, i... skoczył.

Początkowo spadał coraz szybciej, ale mniej więcej w połowie wysokości... zwolnił, tuż nad ziemią niemal się zatrzymując. Opadł miękko, wzniósł łapę w pozdrowieniu i znikł wśród drzew.

Post został pochwalony 0 razy

Uniosła brew, ale nie ruszyła się. Nie posądzała go o taką głupotę, domyślała się, że oprócz szeptów niesionych wiatrem zna również inne sztuczki. Dopiero po chwili wstała, podeszła do skraju urwiska i zerknęła w dół, nie mogąc się powstrzymać, choć wcale nie spodziewała się ujrzeć w dole białego ciała. Pokiwała głową, odwróciła się i ruszyła ścieżką w dół, z konieczności preferując jednak tradycyjne metody...

Post został pochwalony 0 razy

Wspinam się na szczyt, dygocząc ze wzburzenia. Staję na krawędzi urwiska, przymykam oczy i zastygam w bezruchu, delektując się ciszą.

Post został pochwalony 0 razy

Mglista pojawiła się cicho, nie tak cicho, jak potrafiłeś ty sam, nie korzystała z magii. Potrafiła jednak być niesłyszaną, gdy sobie tego nie życzyła. Nie przerywała ciszy, ostrożnie ocierając pysk o twój kark.
- Coś się stało. - wymruczała po dłuśzej chwili, jej ton nie wskazywał na pytanie, raczej stwierdzenie faktu. - Anorien?

Post został pochwalony 0 razy

- ...Tak. - odpowiadam po chwili, kiedy już mam pewność, że emocje mnie nie poniosą. - Ten szczeniak... niby chciał pozostać jednym z nas. Ale tak naprawdę jest odmieńcem. Choć to także i moja porażka; w końcu miałem go uczyć.

Post został pochwalony 0 razy

- Nie mogłeś go uczyć bez jego zgody, w ten sposób i tak niczego byś go nie nauczył. Ale miałeś rację, rośnie i staje się niebezpieczny.
Usiadła obok, na skraju przepaści, zamyślona spoglądając w dół. Rozważała w myślach to, co widziała nad Wodospadem.
- Podejmuje się opieki nad małym szczenięciem. To także wydaje się groźne, jeśli... Shinen? Jesli ona też ma ten... - zawahała się na moment - ten dar? - dokończyła bez przekonania, czy wybrała najodpowiedniejsze określenie. Niezbyt dobrze zresztą czuła się w tym temacie, świadoma ograniczonej wiedzy w tym zakresie.

Post został pochwalony 0 razy

- Ona już była szkolona na szamana, widać ma. Też się tego boję, ale nie będę ingerował. W tym momencie jeszcze bardziej bym zaszkodził. - Wzdycham. - Teraz widzę, jakim błędem było okazywanie mojej więzi z duchami. Ależ byłem głupi!

Post został pochwalony 0 razy

- Nie zadręczaj się. Będzie co ma być. Anorien jest młody, każdy ma prawo zdobywać wiedzę, a wiadomo, że najlepiej zdobywa się ją na błędach.
Uśmiechnęła się delikatnie kątem pyska.

Post został pochwalony 0 razy

- O, o tym to on się przekona już wkrótce. Wyzwał mnie. - uśmiecham się nieładnym usmiechem. - Zobaczymy, jak wyszkoliła go ta demonica.

Post został pochwalony 0 razy

Rzuciła mu krótkie spojrzenie.
- Jest bardziej pewny siebie, niż sądziłam... - przyznała.

Post został pochwalony 0 razy

- Pokonałem wilczycę, której dotąd nie pokonał nikt. To daje mi pewną ocenę moich możliwości. - Uśmiecham się, ale po chwili smutnieję. - Ale masz rację, zachowuję się tak samo jak on. Wybacz.

//EDIT: Muszę lecieć. Będę jutro ok. 15//

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Shinen dnia Pon 23:00, 02 Cze 2008, w całości zmieniany 1 raz

-Bracie wybacz mi za cały ten bordel na kółkach.- rzucił z cienia drzew, Cały w czerni, bez jednego ucha, z gorejącymi na zielono oczyma.- Załamałem się na moment, bo Moon odeszła, i już prewnikiem nie wróci, a tu patrz, Dzieciaki sie rozlazły, Birch pewnie nie wróci, Na Strackę też nie ma co czekać, a Anórien... Ja mu dałem życia, Heh, Diabelskie nasienie.- Nachwilę zawiesił głos, po czym bardzo cicho, niesłyszalnym nieomal szeptem dorzucił.- ja mu je odbiorę...

Post został pochwalony 0 razy

- O nie, bracie. Niezależnie, kim stał się Anorien, to wciąż jest i będzie twój syn. Nie zapominaj o tym. Zresztą i tak myślę, że wystarczy mu pokazać, jak mało nauczyła go ta suka Fatum. - Uśmiecham się do wiatru. - Wyzwał mnie.

Post został pochwalony 0 razy

- Tylko pojedynek umysłowy. NA fizyczny nie pozwalam.- rzucił wystarczajaco stanowczo, by wszystko wokół stanęło na baczność.- Co u was?

Post został pochwalony 0 razy