Szafirowa Głębia

Rozległy obszar poza szelfem okalającym wybrzeże Wielkiego Lasu. Woda tu jest głęboka tak bardzo, że nie sposób zobaczyć dna nawet pomimo krystalicznie czystej wody. Wilków zazwyczaj nie interesują tak dalekie wody.

Niestety, czasy nie są zwyczajne. Wody na Głębi spiętrzają się, tworząc gigantyczną, ponad piętnastometrową falę. Jeśli ta fala dotrze do brzegu, uczyni straszliwe zniszczenia.

Tuż przed czołem fali pojawia się świetliste koło, z którego wypada stojąca na kawałku obrobionej deski wilczyca. Drewno z plaśnięciem uderza w wodę, po czym zaczyna wznosić się coraz wyżej po fali.

Post został pochwalony 0 razy

rozglądam się uważnie. Staram się utrzymać na desce i jestem troche zdziwiona ze udaje mi się to z łatwościa. Nastawiam uszy i wzmacniam węch szukając mojej ofiary.

Post został pochwalony 0 razy

Czujesz dziwną woń, połączenie zapachów lasu o zmierzchu, pustynnej rosy, dymu i nuty odoru człowieka, to wszystko zmieszane z przedziwnym, nieodgadnionym tonem, niepodobnym do czegokolwiek pod słońcem.

Po chwilce słyszysz, gdzieś od szczytu fali, jakieś kilkadziesiąt metrów przed tobą, lekkie pluśnięcie i gromki śmiech.

Post został pochwalony 0 razy

Płynę tam i najeżam siersc. Przechylam troche ta deske. Przywieram do niej. Przygotowuję pazurki i kły.

Post został pochwalony 0 razy

[Pisz, w jaki sposób kierujesz deską - dla wilków nie jest to oczywiste]

Niemal dosłownie z nieba spada wilk o czarnej sierści i nietoperzych skrzydłach na grzbiecie. Woda pod jego łapami wgłębia się, co wydaje się utrzymywać na powierzchni.

- Ale jaaaazdaaaa! - Woła ze śmiechem. Głos ma wysoki i świdrujący.

Zbliżasz się nieco, ale wilk zsunął się niżej po "zboczu" nabierając prędkości.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Akui dnia Wto 15:37, 19 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

przechylam ciało do przodu wysuwajac łapy. Zjeżam siersc i staram się dogonic wilka.

Post został pochwalony 0 razy

Deska przyspiesza i zaczyna zostawiać za sobą mały kilwater. Zsuwasz się do podnóża fali, a parę bryzgów z roztrącanej czubkiem deski wody oblewa twoje futro, przyprawiając cię o dreszcz. Ta woda jest nasycona magią, lepiej do niej nie wpadać.

Wilk zwalnia trochę i ogląda się, spoglądając na ciebie. Uśmiecha się przy tym upiornie.

- Oooo. Ktoś chce się ze mną pobawić. - Pomimo niepoważnych słów, jego głos jest lodowaty. - Jak miło. Zapraszam.

Odwraca się do przodu, ale nie przyspiesza z powrotem.

Post został pochwalony 0 razy

przez chwilę zaczeła się zastanawiać czy dobrze zrobiła zgadzajać się na pomoc.
-A tam -pomyslała. I tak za mna raczej nikt tesknić nie bedzie a tak przynajmniej zrobię coś dobrego dla innch. Moze w ten sposób odkupię stare winy?
Zjeżyła sierść lecz nie zwolnila. nie chciała pokazać mu ze boi się.
oblizała pysk jezykiem. albo wykonam zadanie albo zginę-burknęła

Post został pochwalony 0 razy

Stwór nagle prostuje i rozkłada skrzydła. Te, działając jak spadochron, hamują go gwałtownie, przez co odległość między wami błyskawicznie zmniejsza się.

Post został pochwalony 0 razy

zmróżam oczy gdyz fale rozpryskują się i zasłaniaja jej troche widok. Wkoncu nie jest zadnym wilkiem morskim. W pewnym momencie rozwarła szczekę i wychyliła ostre jak brzytwy kły. Uczepiła się mocno pazurami do deski by nie spaść.
-Juz po Tobie-wycharczała.

Post został pochwalony 0 razy

Demon zwija jedno ze skrzydeł, przez co pęd powietrza obraca go przodem do ciebie. Przez chwilę widzisz jego pysk, wykrzywiony złośliwie.

- Nie liczyłbym na to, ślicznotko. - Rzuca, posyłając ci całusa. - Ze mną nie tak łatwo.

Rozwija skrzydło z powrotem, tak, że zahamował niemal całkowicie. Jesteście o parę metrów od siebie...

Post został pochwalony 0 razy

odwzajemniła mu złośliwy uśmiech.
-nie musisz , wazne ze tak bedzie. wyszczezam zakrwawione kły. Krew jest pewnie po ostatnim zniadaniu ale wilk nie musi o tym wiedziec-mysli.
-zaraz Cię dopadne. Wczepiła się tylko mocniej w deskę.

Post został pochwalony 0 razy

Wilk skacze, odbijając się... od powierzchni wody. W jego oczach widzisz dziwny błysk.

Post został pochwalony 0 razy

podnoszę wzrok do góry. zjerzam sierść i odczepiam sie od deski, ale nadal utrzymujac rownowagę. obserwuje wilka.

Post został pochwalony 0 razy

Wilk przeskakuje nieco nad tobą, muskając cię lekko końcem skrzydła w bok.

Post został pochwalony 0 razy