Las

*spojzala na matke po czym na swoj cel. Pocichu starajac sie nie chalasowac zaczela podchodzic do zdobyczy, Ugiela lapy idac jak najbardziej przy ziemi. Jej slepia skupily sie na sarence. Krok za krokiem...powolutki i spokojne.*

Post został pochwalony 0 razy

Sarenka była zbyt zrozpaczona, by Was dostrzec.

Agresja obserwowała dzieci z kamiennym wyrazem pyska.

*Starala sie podejsc jak najblizej i jak najciszej. W pewnym momecie zatrzymala sie i przywarla do ziemi. Nie miala zamairu atakowacjako pierwsza...czekala na ruch brata obserwujac dokladnie sarne*

Post został pochwalony 0 razy

Wciąż czekał, jakby przyklejony do ziemi. Nie wiedział, czy powinien już atakować, czy podejść jeszcze bliżej. W końcu jednak zdecydował się działać. Wyskoczył z krzaków, rzucając się na bok sarenki. W ostatniej chwili, przypominając sobie słowa matki, zmienił zdanie, próbując złapać ją za nogę.

*Postawila uszy przygotowujac sie ale w dalszym ciagu nie ruszala sie z miejsca...czekala na odpowiedni moment....chciala zaatakowac z zaskoczenia.*

Post został pochwalony 0 razy

Sarenka wierzgała zrozpaczona, nie mogła jednak strząsnąć z siebie wiszącego Nivisa.

Widząc już, że jego atak przyniósł rezulaty, Nivis zacisnął zęby mocniej, powarkując na sarenkę i próbując słabymi jeszcze szczękami złąmać jej cienką nogę.

*Zmrozyla oczy i wyskoczyla z trawy skaczac na inna noge niz brat. Probowala zacisnac naniej swe kielki oraz zlamac owa noge*

Post został pochwalony 0 razy

Sarnię upadło niezdarnie na ziemię.

*puscila noge sarny i instynktownie sprobowala chwycic ja za gardlo lub pysk.*

Post został pochwalony 0 razy

Niv, popychany instynktem puścił nogę i przeniósł chwyt na miękkie podgardle sarenki. Gdy zaciskał na nim zęby jego błękitne oczy spotkały się z dużymi, brązowymi oczami sarenki, z których spoglądał na niego Strach.
Zawahał się, ale tylko na moment. Powarkiwanie siostry sprowadziło go do rzeczywistosci, starał się wbić zęby jak najmocniej.

Sarna drżała chwilę w agoni, by po chwili na zawsze już znieruchomieć.

Minęła jeszcze chwila, nim do Nivisa dotarło, że sarenka już nie żyje. Nawet wtedy, gdy to zrozumiał jeszcze jakiś czas nie rozluźniał szczęk, jakby bał się, że sarna ucieknie, gdy to zrobi. W końcu jednak puścił, cofnął się o krok, oblizał pysk ze świeżej krwi.

*puscila i spojzala najpierw na brata a potemna sarne. Oblizala pysk i spojzala w strone Agresji*

Post został pochwalony 0 razy

-Smacznego.-mruknęła, zaśmiewając się perliście. Podeszła do szczeniąt, oderwała kawał mięsa, który po chwili skonsumowała.