Niebezpieczna Ścieżka

- Kim jesteś? - wilk usłyszał nieznany sobie głos, dobiegajacy z pobliskich krzaków. W głosie tym, obok lekkiej nieufności pobrzmiewała nieograniczona wprost ciekawość.
Z krzaków wyszedł młody wiczek, duży jak na swój wiek, ale i tak śmiesznie mały w porównaniu z obcym szarym wilkiem.
Spojrzał na wilka błękitnymi oczami, siadając przed nim.

Wilk natychmiast, wygladajac nawet na zaskoczonego, spojrzal w strone zrodla rozbrzmiewajacych slow, po czym uskakujac do tylu ciut spanikowany, odrzekl chaotycznym belkotem - Uuahha ! Po czym ladujac na ziemi, bacznie spogladajac wprost na nieznajomego malca niczym na samego ducha, odrzekl ponownie - Nigdy tego nie rob !

Post został pochwalony 0 razy

Pojawiła się koło brata patrząc na nieznajomego jej wilka i jeżąc śmiesznie futerko na karku - Czemu nie zaczekałeś na mnie w Księżycowym Lesie? - burknęła z wyrzutem, jednak z jej oczu nadal nie znikał blysk zainteresowania.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiechnął się lekko do siostry, po czym uważnie spojrzał na wilka.
- Boisz się mnie. - bardziej stwierdził, niż spytał. Wciąż siedział w tym samym miejscu, starając się wyglądać bardzo dumnie.
- To kim jesteś? - powtórzył pytanie, przekrzywiając lekko łepek, co całkowicie zepsuło planowany efekt.

Wilk odetchnal z ogromna satysfakcja, stwierdzajac ze to byly tylko szczeniaki, by wreszcie odwracajac sie w swoja strone, by wkoncu ruszyc przed siebie, niespodziewanie cos go zatrzymalo, po czym ponownie to po slowach ich obu, powrocil do nich swym spojrzeniem, odpowiadajac kolejno - Wolalem szybko odejsc nim ktos tam by sie rozmyslil co do zalorzen z moja wolnoscia... Urwal, kierujac tym samym swoj wzrok na malego wilczka, odpowiadajac nieco zabawniejszym tonem - No coz twego tatusia moze i bym sie bal, lecz ciebie... Na jego pysku zablyszczaly rzedy zebow, po czym przywolywujac sobie w umysle jego drugie pytanie, po zabawnym dialogu, przemowil ponownie - A czemu taka mala istota jak ty chcialaby poznac imie takiej istoty jak ja ? Zamilczal, wywracajac swymi oczyma, wygladajac jakby bardziej go interesowala sama obecnosc ich obu tutaj, niz sama jego odpowiedz na jego pytanie

Post został pochwalony 0 razy

Błękitne oczy szceniaka zabłysły. Wstał, szczerząc małe jeszcze kły.
- Udajesz odważnego, ale chciałeś uciekać, gdy tylko mnie usłyszałeś. - odpowiedział, zadziwiająco poważnie, jak na swój wiek. - Boisz się, a teraz kpisz ze mnie, bo jestem mniejszy. To też świadczy o tym, że jesteś tchórzem. Kogo spotkałeś, że jesteś taki przerażony? Czyżby...moją matkę? - wypowiedział myśl, która nagle przyszłą mu do głowy.

Zamruczała z dumą wyprostowując się i owijając małym ogonkiem przednie łapy. - Skąd jesteś? Co robiłeś na terenach mojej watahy? - Zadała kolejne pytania nie odwracając wzroku z przybysza.

Post został pochwalony 0 razy

Warknął cicho, słowa siostry potwierdziły jego przypuszczenie.
- Agresja jest naszą matką, dziwię się, że jeszcze żyjesz. - fuknął gniewnie.

Spojrzała z lekkim zdziwieniem na brata, ale nie skomentowała jego słów. Węsząc w powietrzu uznała, że przybysz ma zupełnie nieznany jej zapach, żaden z napotkanych jej wilków nie nosił takiego.

Post został pochwalony 0 razy

Oderwany od swoich zamyslow, wychwytujac kolejna to pare wypowiedzianych slow szczeniakow, wilk ponownie spojrzal z lekkim politowaniem w strone mlodego wilczka, by tym samym przemowic nawet jesli nie z przyczyn obrony na jego zarzuty, to chociaz tylko dla uswiadomienia mu czegos - Brak okazji, odwagi, ochoty sa to powody niejednej cnoty... Urwal, po czym wciaz jakby z niecierpliwosci czy samej tez ciekawosci, zerknal tuz zza nich samych, by wkoncu dodac ponownie - Pozatym smierc ma urok tylko do odwaznych... Zamilczal, podnoszac lekko swa brew zdziwienia, przenoszac tym samym wzrok na mala, powtarzajac to nieznane mu dotychczas imie - Agresja ?

Post został pochwalony 0 razy

- Matka jest Alphą Watahy Księżyca. - wyjaśnił. - Jesteś tutaj nowy? - nie rezygnował z pytań.

-Skąd jesteś? - powtórzyła swoje pytanie zniecierpliwiona. Nienawidziła być ignorowana. Czuła, że wilk zwracał większość uwagi na Nivisa co drażniło ją bardzo, ponieważ chciała dowiedzieć się więcej o nieznajomym.

Post został pochwalony 0 razy

Czuł rozdrażnienie siostry, ale nie rozumiał, dlaczego się tak niecierpliwiła. Wpatrywał się w przybysza bez słowa.

- A ja myslalem ze bardziej to widac... Odpowiedzial nietaktownie, rzucajac swoje slowa na wiatr, jakby bedace zarazem odpowiedzia na jedno i zarazem drugie pytanie, po czym przywracajac swoj wzrok na mala, dodal ponownie, jakby od samego niechcenia - No coz bylo sie to tu i tam, czyli ogolnie przybylem z nikad... Urwal, lekko mruzac swoje soczewki jakby dla swoich dawien dawno zapomnianych wspomniem, po czym lekko otrzepujac swa glowe, ponownie powrocil to do trzezwego spojrzenia na nich oboje

Post został pochwalony 0 razy

- Nie znam jeszcze wszystkich wilków z tych terenów. - fuknął w odpowiedzi. - Uważasz, że to fajne, jak mówi się tak tajemniczo? - usmiechnął się złośliwie. Zdawał się być bardzo pewny siebie.