Makowa Łąka

- Ciężko. - Uśmiech nieco mi rzednie, ale zaraz wraca do pierwotnego stanu. - Whisper pod tym względem jest wprawdzie jeszcze bardziej wyczulony niż ja. Zresztą dzięki temu w waszej watasze może znajdziesz jednego wilka, nie tkniętego przez Duchy, albo, jak wy ich zwiecie, bogów.

Macham ogonem, wyrażając politowanie.

- Ale nie dostrzegłem, byś została już pasowana na członka watahy. Kim dla niej będziesz?

Post został pochwalony 0 razy

Właściwie to Noc ma już swoją " Szamaneczkę " więc pewnie nikim specjalnym ale hmmm czy lojalna ? - Uśmiechnęła się wrednie jakby miała już coś w zanadrzu. Na szczęście tylko basior to usłyszał.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiech znika mi z pyska jak starty.

- Stanowczo odradzam. - Stwierdzam, lodowato zimnym głosem. - Znam Whispera, znam jego kodeks. Zdradź go, zginiesz.

Post został pochwalony 0 razy

Czy ja mówię o zdradzie ? - Mruknęła przekornie.
- Poza tym mojej zdrady pewnie nie udałoby mu się przeżyć. - Dodała cichym głosem.

Post został pochwalony 0 razy

- Nic o nim nie wiesz. - Odpieram. - Zresztą on nie jest sam.

Post został pochwalony 0 razy

Ja też nie jestem tu tak do końca sama. - Odpowiedziałam po chwili.
- Wiesz, polubiłam Cię. Nie lubisz nocy prawda ? - Zapytałam po dłuższej chwili

Post został pochwalony 0 razy

- Ciemność i światło tworzą dwie strony tego samego zjawiska. - Stwierdzam łagodniejszym tonem, wzruszając barkami. - Jedno bez drugiego nie istnieje, więc cóż zmienią moje sympatie czy antypatie? Nie zgadzam się z ich ideałami. Nie lubię zachowania niektórych. Ale sama wataha istnieje i istnieć będzie.

Wzdycham, po czym unoszę wzrok. Rysy mi twardnieją.

- Ja ciebie też. - Rzucam zimno. - Dlatego proszę cię, nie rób niczego głupiego.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 18 Mar 2009 Posty: 398 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

*z jednego z drzew zlatuje kruk przysiada na ziemi i zaczyna w niej dłubać, jakby czegoś szukał. Wylądował niezmiernie blisko Diuny. Prawie że przed jej łapami*
Witaj Córko nocy, Whisper oczekuje Cię na polanie nauk.
*poczym kruk wzleciał w górę i kołował nad nimi czekając aż wilczyca się zbierze*

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiecham się niewesoło.

- Mam tylko nadzieję, że żaden z nich nie był w pobliżu wcześniej. Idź, czeka na ciebie.

Post został pochwalony 0 razy

Tylko nie daj się zabić ... - mruknęła i pożegnała go opuszczeniem łepka.

Post został pochwalony 0 razy

Pojawiła się za basiorem. Tak po prostu, bez żadnego efektu dźwiękowego czy wizualnego. Zdradziło ją to, że żyła, oddychała.
- Witaj. -

Post został pochwalony 0 razy

Przybiegła z powrotem i usiadła pomiędzy drzewami. Jakąś smutną minę miała

Post został pochwalony 0 razy

- Witaj, Atlanto. - Rzucam z uśmiechem, wyczuwając obecność. - Wiesz, nie każdy takie rzeczy potrafi, to może niektórych wyprowadzić z równowagi. Zwłaszcza, jeśli niepotrafiącym jest szaman. Wojowniczko.

Zauważywszy minę Diuny, podchodzę do niej.

- Whisper?

Post został pochwalony 0 razy

Schowała pyszczek pod łapkami. - mhmm - odmruknęła cichutko. Zdało się wyczuć od niej lekką woń ziół leczniczych.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiecham się, gładzę cię nosem po głowie.

- Chyba nie myślisz przejmować się jego ciągłą manią panowania nad wszystkim i wszystkimi? - Pytam spokojnym głosem. - Może być alphą watahy, ale to nie zmienia faktu, że jego tchórzostwo jest komiczne.

Post został pochwalony 0 razy