Makowa Łąka

Ale przynajmniej nie jestem już całkiem sama w tym wielkim świecie. - odpowiedziała.

Post został pochwalony 0 razy

- Nie. Nie jesteś. - Odpowiadam, wkładając w to tyle serca, ile mogę. - Od teraz będę nad tobą czuwał. Obiecuję.

Post został pochwalony 0 razy

Wyściubiła łepek spod łap.
- Przez to oboje możemy mieć kłopoty - powiedziała
- widziałam miejsce dla zdrajców i uwierz mi ... nie jest to radosne miejsce - dodała

Post został pochwalony 0 razy

Prycham.

- Ja nie boję się Whispera. A jeśli on uważa przyjaźń pomiędzy wilkami za zdradę, to go o tym powiadomię. - Odpowiadam łagodnie, ale pewnie. - Nie mam zamiaru pozwolić, by ciemność, którą ma w sercu, niszczyła życia nie zasługujących na to, wspaniałych wilków.

Post został pochwalony 0 razy

Ja nie jestem nikim specjalnym i nie warto dla mnie się narażać. - powiedziała.

Post został pochwalony 0 razy

- Zbyt nisko się cenisz, skarbie. - Chichoczę cicho. - Dla mnie ważne jest życie każdej istoty. Zwłaszcza wilka. A szczególnie wilczycy, którą polubiłem.

Post został pochwalony 0 razy

Od samego początku wiedziałam że jesteś inny niż wszystkie wilki. Ty na prawdę rozumiesz innych. - Powiedziała i zbliżyła się do wilka.
- Sama chciałam dołączyć do tej watahy ... szkoda że .. - urwała nagle

Post został pochwalony 0 razy

- Porywy serca nie zawsze pchają nas we właściwą stronę. - Stwierdzam smutno. - Spróbuję porozmawiać o tym z Whisperem.

Uśmiecham się ciepło.

- Na pewno jakoś się dogadamy.

Post został pochwalony 0 razy

Boje się że on na to nie pójdzie - stwierdziłam ze smutkiem.

Post został pochwalony 0 razy

- Ujmijmy to tak. - Mówię ze śmiechem. - Myślę, że on sam uzna cię za niegodną. Whisper ma potężnego hopla na punkcie kontroli nad swoimi "podopiecznymi". Nie sądzę, by było mu w smak przyjmować do watahy wilczycę, o której będzie wiedział, że przeciw niemu spiskuje. A o jego reakcję się nie martw. Wciąż nie jesteś pełnoprawną członkinią Nocy, przez co przysięga lojalności nie obowiązuje cię. W każdym razie jeszcze.

Post został pochwalony 0 razy

Wilczyca podeszła bliżej - Co sugerujesz ? - Zapytała z nadzieją.

Post został pochwalony 0 razy

- Następnym razem postaram się bardziej. - obiecała Shinenowi rozbawiona.
- A jak będzie miał problem, to sądzę, że da się mu zaradzić. - czar prysł, gdy do rozmowy wtrąciła się czarna wadera. Jadowite ślepia błyszczały podejrzaną wesołością. Nie były to oczy piękne, nie były to nawet oczy miłe. To były oczy, które wiedzą jak życie się toczy i jak je innym utrudniać.
Podeszła nieco bliżej nich, zachowując jednak stosowny dystans. Nadal nie pachniała jak wilk z Księżyca pachnieć powinien. Za to zapach Nocy dawno ją opuścił, nie dziwne. Od zawsze pachniała słoną wodą, ukochanym i znienawidzonym morzem.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Wachlarz Wrzasku dnia Wto 23:48, 05 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

- Atlanto, nie dojdzie do rozlewu krwi. Nie, jeśli będę miał inne wyjście. - Ton mojego głosu jest zimny i ostry, karcący. Do Di zaś mówię łagodniej. - A Whisper, choć udaje twardego, będzie bał się przyjąć cię do watahy, jeśli nie będzie pewien twojej lojalności. Dlatego zmusił cię do tej okropnej sceny nad Wodospadem. By się upewnić.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Shinen dnia Śro 0:05, 06 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

Trzepnęła uchem, nieco niecierpliwie. Jakże się zmieniła od upadku Wielkiego Lasu. Jakże nagle zapragnęła zemsty, krwi. Teraz gen agresji obudził się na dobre, była chodzącą bombą zegarową, niewypałem. Kiedyś w pełni poparła by stanowisko swojej obecnej Alfy, nie dopuściła do łba takich myśli. Może jednak szkoda, że odnalazła swe powołanie z urodzenia o kilka stuleci za późno.
- Zrobił to publicznie? - brwi wadery powędrowały w górę - Publicznie okazał swą dominację nad.. Tobą? - tu zerknęła na wilczycę z Nocy. Zamilkła na dłuższą chwilę.
- Może osądzam zbyt śmiało i zostało we mnie wiele z ojca, ale czy nie jest to akt strachu o własną pozycję? Nie musiałby tego robić na oczach innych, gdyby był pewny siebie.
Zmrużyła ślepia, czasem żałowała, że przestała być tą melancholijną niespełnioną panną, a zrealizowała się w czasach wojny.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiecham się.

- Cała matka. - Stwierdzam, z aprobatą spoglądając na WW. - Oj, coś mi mówi, że ciężko mi będzie ostudzić ten twój zapalczywy charakter... Uparta będziesz, jak znam życie, nie mniej jak i ona.

Zaczynam machać ogonem, wyrażając niepokój.

- A wtedy konfrontacja między tobą a nim będzie nieunikniona. Nieszczególnie mnie to cieszy.

Post został pochwalony 0 razy