Makowa Łąka

Warczę gniewnie.

- Sama wówczas myślałaś podobnie. Bo zresztą tak to wyglądało. - Wyrzucam przez zaciśnięte zęby. - Zaś ty, w tym wszystkim, wyglądałaś mniej niż żałośnie.

- A jednak chciałem ci pomóc... Chciałem, pomimo, że należałaś do innej watahy. Bo o nią prosiłaś.

Post został pochwalony 0 razy

Wilczyca już miała prawie łzy w oczach jednak nie dała wyprowadzić.
- Było minęło, czas skończyć dzieło. - Dodała oschle.

Post został pochwalony 0 razy

- Masz rację.

Siadam i spoglądam ci w oczy.

- Ja, w przeciwieństwie do niektórych, nie cofam raz danego słowa. Choć zmieniłaś się, ja nie swojej obietnicy nie zmienię. Obiecałem, że jeśli wezwiesz moje imię, odpowiem i przyjdę z pomocą. Uczyń to więc. Wezwij moje imię i nakaż mi, bym zapomniał o twoim oszustwie!

Post został pochwalony 0 razy

Nie ! Masz mi dać spokój właśnie tego pragnę - krzyknęła przez łzy i szykowała się by stąd odbiec.

Post został pochwalony 0 razy

- Jak sobie życzysz. - Stwierdzam spokojnie. - Ale nie zapomnij o mojej obietnicy. Takie długi bowiem, nie wypłacone, czasem płaci się własną duszą.

Spoglądam z powrotem w księżyc.

- Dlaczego każde dobro mści się na dobroczyńcy? - Pytam, jak gdyby siebie lub gwiazd.

Post został pochwalony 0 razy

Odpowiedz sobie sam ... - rzuciła i odbiegła.

Post został pochwalony 0 razy

Wzdycham.

- Bywaj, zagubiona duszo. Obyś znalazła to, czego szukasz.

Kładę się wśród kwiatów i wsłuchuję się w ich szum.

Post został pochwalony 0 razy

Przystanęła przy samym lesie.
- Za kogo on się uważa ... - mruknęła wściekła.

Post został pochwalony 0 razy

Choć nawet nie unoszę uszu, słyszysz mój głos.

- Ego sum, qui sum. Jestem tym, kim jestem. A określają mnie moje czyny.

Post został pochwalony 0 razy

Miarowe uderzanie łap o ziemię uprzedziło nadbiegającą waderę o zaledwie kilka sekund. Chód miała miękki, elastyczny, toteż ucho do ziemi przyłóż, a usłyszysz, inaczej nie wmawiaj sobie tego. Słyszeć to w swojej głowie głosy możesz.
Nie miała specjalnego celu w swym najściu, ni tez przesadnie nie przykładała doń wagi. Nie przywitała ich w żaden formalny sposób, jeno przystanęła niedaleko nie patrząc nawet nań. Łeb schyliła, nos między kwiaty wsadzając. Uśmiechnęła się delikatnie.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiecham się lekko i podnoszę się do siadu.

- Witaj, Atlanto. - Stwierdzam, zamyślonym głosem. - Ty też przyszłaś przypominać mi moją głupotę? Bezdenną, nieograniczoną głupotę dobrego serca?

Post został pochwalony 0 razy

- Witaj Shinenie. - zerknęła nań z ukosa. W pysk wzięła łodyżki kilku kwiatów, przecięła je zębami by niewielki bukiecik wziąć ze sobą. Podeszła z nim do białego wilka i położyła koło swoich łap, wśród innych kwiatów. - Nie zwykłam oglądać się na przeszłość, ale skoro poruszasz już ten temat.. Nie jesteś głupi, jesteś po prostu miły i uprzejmy do bólu. Cierpisz przez to, że chcesz nieść innym radość. - uśmiechnęła się smutno. - Bo oni odrzucają tę radość, biorą ją za coś niepoprawnego. Brzydzą się tego co jest podstawą ich egzystencji. Chcą być nieszczęśliwi, by ktoś zwrócił na nich uwagę.

Post został pochwalony 0 razy

Uśmiecham się niewesoło.

- Czy można mnie za to winić? Jestem po prostu tym, czym jestem. Nie jestem w stanie zmienić się, może gdybym był w stanie złamać pieczęci, które zawarłem na duszy...

Przez mgnienie oka, zdaje ci się, że świat zszarzał. Na moim miejscu zaś, tkwi potworny, rogaty i uskrzydlony kształt demona. Jego ciało oplata misterna sieć błękitnych, jarzących się delikatnie linii... Błękitnych tym niepowtarzalnym błękitem moich oczu. Takich samych, jak wyrażające smutek oczy potwora.

To jednak znika szybko, niby sen. Może to i był sen? Może przysnęłaś na moment, uśpiona kojącą wonią maków?

- ...może wtedy lepiej pasowałbym do ich świata? Tak, ciekawe, co by wtedy powiedzieli.

Post został pochwalony 0 razy

O dziwo nawet nie drgnęła, nie ukazała zdziwienia, czy zszokowania. Bo była pewna, że to nie oczy ją mylą.
- Do ich świata.. - przymknęła na chwilę ślepia. - Nie warto.. - jedną z powiek uchyliła - ..do tego poziomu się zniżać dla akceptacji. Indywidualizm to najlepsze co może każdego spotkać, choć dla wielu jest przekleństwem. To co robisz jest dobre. Czy tego chcesz, czy nie.

Post został pochwalony 0 razy

- Kogóż obchodzi, co jest dobre, a co złe? Za dobre nie spotyka nagroda, za złe kara. A co do akceptacji... nie o nią chodzi. Czyjeś zdanie na mój temat nie obchodzi mnie. Ja i moje czyny kształtują, kim jestem, nie opinie innych.

Spojrzenie, dotychczas nieco mętne, wyostrza mi się.

- Po prostu chcę czynić to, co jest dobre dla wilków.

Post został pochwalony 0 razy