Odkryta polana

Uśmiechnął się pod nosem. Podszedł do niej naciszej jak potrafił i usiadł obok. Polizał Ją na powitanie w pyszczek.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 02 Mar 2008 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Otworzyła ślepia. Wzdrygnęła się lekko. Spojrzała na niego bez wyrazu swymi błękitno-szarymi oczami, nic jednak nie powiedziała.

Post został pochwalony 0 razy

- nad czym tak dumasz?
Spytał po chwili.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 02 Mar 2008 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wzruszyła barkami w odpowiedzi, mierząc go wzrokiem.
-Lepiej wyglądałeś wcześniej.-stwierdziła.

Post został pochwalony 0 razy

- być może...
Zaśmiał się.
- musze iść...
Oddalił się.

Post został pochwalony 0 razy

Dołączył: 02 Mar 2008 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Odprowadziła go wzrokiem. Przeciągnęła się i zbiegła z polany na wzgórzu.

Post został pochwalony 0 razy

Przyszedłem na polane, z Mrocznego Lasu i usiadłem na trawie, zastanawiając się co począć...

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 146 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Błękitne ślepka obserwowaly wilka zza niewielkiej skały. Biały, mały wilczek chciał się dobrze zamaskować jednak było widać, że jest zbyt słabo doświadczony, gdyż nie siedział pod wiatr - nikt go tego nie nauczył.

Post został pochwalony 0 razy

Stał pod wiatr. Przyglądał się Omenowi z zaciekawieniem po czym wyszedł na polanę siedając nie daleko.

*przylazla i czujac znajomy jej zapach spojzala w strone gdzie siedzial Omen i nagle zniknla w krzakach bezszelestnie podeszla do omena i polozyla sie kolo niego*
-maly...jesli chcesz sie dobrze ukryc to niemozesz siedziec z wiatrem tylko pod wiatr*powiedziala i sie usmeichnela*
-chodz pokaze ci jak*szepnela tak by tylko OPmen to slyszal*^^

Post został pochwalony 0 razy

Przybiegł na polanę. Skinął łeb widząc inne wilki.

Przybiegła kładąc się w trawie.

Post został pochwalony 0 razy

zwiedzając te obszary natknęłam się na skupisko wilków... moją uwagę zwróciła kolejna czarna jak węgiel wilczyca... nie czułam przed nią strachu, lecz pewnego rodzaju respekt... jej futro z daleka pachniało wymieszanymi zapachami krwi... spojrzałam po innych wilkach, one zdawały sie tego nie wyczuwać.

Spojrzała na Hardą, jej jasnobrązowe futro widocznie ją zaintrygowało, wpatrywała się nią przenikliwie.

Post został pochwalony 0 razy

odpowiedziałam jej równie silnym spojrzeniem stalowoszarych, chłodnych oczu. nie chciałam jej prowokować, ale nie chciałam też się przed nią korzyć. mimo że tego w tym momencie wcale nie pragnęłam, jak zwykle mój pysk był wykrzywiony w grymasie sarkastycznego uśmiechu, dzięki bliźnie ciągnącej sie od jednego z kącików 'ust'.