Polana Słońca

- Zależy co ty uważasz za mocne - popatrzył na nią wstając. - dla mnie to może być wiatr, dla ciebie śmierc.

Post został pochwalony 0 razy

- pokaż mi co potrafisz, ocenię - mruknęła tylko wywracając oczyma.

Post został pochwalony 0 razy

Wzruszył ramionami i rozejrzał się. Podniosł wzrok na bezchmurne niebo, popatrzył na trawę, drzewa, poczuł wiatr.
Zamknął czy gdy z ziemi poderwały się ziarenka piasku okrążając go w szaleńczym tańcu. Gdy wszystko opadło NM stał tam w formie łaka. Na dwóch nogach, ale jednak zgarbiony, z ogonem zamiatającym ziemię.
- tak mi łatwiej - uśmiechnął się.
- nie mogę tworzyć zycia ani go odbierać. nie mogę zmieniać historii i czasu. mogę zobaczyć przeszłość i zagubione odłamki przyszłości. - rozglądał się jakby wszystko widział po raz pierwszy. nie wiedział co wilczyca chce zobaczyc i co ona uważa za 'mocne'.
- powiedz co chcesz zobaczyć. - odwrócił się do niej i popatrzył na nią twardo.

(dobra, ja ide czytać. do spisania)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Nocny Mord dnia Pon 17:04, 09 Cze 2008, w całości zmieniany 1 raz

- Już wiem wiele - uśmiechnęła się po raz pierwszy - i także potrafię co nieco. - szepnęła.

Alrauna zawieszona na jej szyi zaczęła się dziwnie skręcać i wykrzywiać, pod łapami Bezimiennej zapłonął chłodny, niebieski ogień. Płomień ogarnął ją całą, zakrywając widok na wilczycę. Gdy opadał, odkrywał Yunę, dziewczynę o czarnych, średnio-długich włosach, związanych w dwie kitki, niebieskich jak ślepia Bezimiennej oczach i zaróżowionych policzkach. Ubrana była w rozdarte nieco, przykrótkie spodnie i zwykłą prostą bluzkę. Na ramieniu wisiała wojenna torba.

Post został pochwalony 0 razy

NM popatrzył na nią przekręcając lekko łeb.
- hm.. - zamruczał cicho i podszedł do niej. Zatrzymał się o krok od niej i wyciągnął dłon do jej twarzy. Delikatnie przeciągnął pazurami od jej policzka w dół, po obojczyk.
- wygodnie Ci w tej postaci? - popatrzył na nią zainteresowany.

Post został pochwalony 0 razy

- przydaje się - mruknęła patrząc mu w oczy nieco chłodno.

Post został pochwalony 0 razy

Cofnął dłoń i skrzyżował ręce na piersi. Zmarszczył na chwilę nos.
- podoba mi się. - stwierdził tylko i spojrzał na coś ponad jej ramieniem.

Post został pochwalony 0 razy

Dziewczyna uśmiechnęła się tylko w odpowiedź nic nie mówiąc.

Post został pochwalony 0 razy

- Ale pachniesz nadal wilkiem - uśmiechnał się kątem warg. - tylko ludzie mogliby cie pomylić.

Post został pochwalony 0 razy

Wbiegam ma polankę obserwując baczne co się dzieje dookoła mnie. W końcu siadam sobie i zaczynam dziabać pchełki z ogona co mi się przypadkowo nałapały podczas wędrówki.