Znaleziono 29 wyników

-To nigdy nie wyjdzie na złe. W ten sposób poznaje sie innych. Wolę np. okrutna prawde niz niewinne kłamstwo - spojrzał na wilczycę.
-Ale to trzeba byc chyba mną... -usmiechnął sie pod nosem.
-Miłeg ...

-Ja tylko słucham uważnie każde słowo mojego mówcy - odparł

-Jest dużo gorszych zjawisk dostrzegalnych i niedostrzegalnych. Zalezy jaki aspekt bierzesz pod uwagę..- odparł wilczycy

-To pewnego rodzaju dług, który muszę spłacac....- dodał cicho.

-Witam Cię - uśmiechnął sie
-To nic strasznego, wiele gorszych rzeczy przezyłem - odparł

-Cóż... honor to sprawa bardzo ważna , złaszcza w moim przypadku..-
Odparł po zauważeniu wilczycy

-Ponieważ to jest sprawa homoru. Kiedys to zrozumiesz... - odparł usmiechając sie i patrząc jak lis ucieka w popłochu

Słysząc szarpaninę odwrócił sie jeszcze i ujrzal ogromnego lisa na grzbiecie N. Zamachnął się mocno i z całej siły uderzył parszywca, jednoczesnie chroniąc własnym ciałem szczęnię.

Wolnym krokiem zbizył sie do wodospadu.
-Widzę ze sami ranni tu lezą?- zaczął zartobliwie.
-To i ja się dołączę- uśmiechnął sie i pokazał pyskiem na rozcięty bark.

Wyłaniając się nagle rzucił się na lisa przeganiając go.
-Dobry nie jestem, ale mam swój honor i szczeniaki zawsze bede bronic, niewazne czyje...- powiedział na odchodne

-Jak jest tu taki tłok to zróbmy jescze większy - uśmiechnął się szelmowsko
-Witam drogie Panie!- wyszczerzył kły w zawadiackim uśmiechu

Wolnym krokiem zmierza ku Otchłani.
idealne miejsce , w sam raz dla niego...

Słysząc kroki wilczyc zastrzygł uszami, nie otwierając oczu..

Powoli wkroczył roglądając się czujnie. Wszechobecna cisza koiła jego zmysły...
Położył się pod drzewem ,czując sie jak w domu..

- Nie smuć sie!- odparł.

-Musze juz isc... moze jeszcze kiedys sie zobaczymy! - odszedł w ciemnosc