Wielki Dąb

Otworzyła oczy <a> spojrzała na młodą wilczycę.
- Aż tak się zmieniłam że nawet wilki z mojej watahy mnie nie rozpoznają ? - Wyszeptała mrużąc oczy i zacisnęła kły z bólu.
Prawda była już tyle poza watahą że zapach Whispera mógł się już ulotnić. Teraz wilczyca pachnęła psami i człowiekiem ... .

Post został pochwalony 0 razy

Zroumiala, ze wilczyca jest też z nocy, zastanawiała się czy miał już przyjemność ją poznać, ale nie przypominała sobie.
- Wybacz, ale nie poznałam cię, pozwól, że zaniosę cię na nasze tereny, twoje rany wyglądają na bardzo poważne. - powiedziała do wilczycy. Jednak nic więcej nie zrobiła. Czekała na jej zgodę. Zapach psów i ludzi lekko drażnił jej nozdrza, ale jakoś udało jej się przezwyciężyć odraze.

Post został pochwalony 0 razy

To nie jest dobry pomysł .. one wciąż mnie ścigają ... nie wiem czy udało mi się je zgubić. - Wyszeptała.
- Wiesz może jak wyglądają Liście Białego Ciritu, Lecznicze ziele i ogniste ziele ? - Zapytała krztusząc się krwią.

Post został pochwalony 0 razy

Uniosła lekko łeb nasłuchując, ale nie dotarł do nie żaden dźwięk sugerujący by pościg. Zastrzygła uszami.
- Wiem jak wygląda Ogniste Ziele, reszty niestety nie kojarze. - odpowiedziała wilczycy.- Powinnaś znaleźć się bliżej wody.
I nie czekając, aż wilczyca przytaknie czy zaprzeczypodniosła ją najdelikatniej jak umiała i przeniosła na swym grzbiecie w pobliże wody.
Położyła ją przy samym brzegu.
- Mam poszukać tych czerwonych kwiatów ognistego ziela? - zapytała.

Post został pochwalony 0 razy

Powinny być tu niedaleko ... a ziele lecznicze rośnie tam - wilczyca wskazała pyskiem na pewną roślinę.
- Resztą zajmę się ja ale trzeba ostrzec wilki o ewentualnym najeździe ... - wyszeptała.

Post został pochwalony 0 razy

Skineła łbem po czym pobiegła we wkazane miejsce, jakoś udało jej się znaleźć ziele lecznice po czym zajęła się szukaniem Ognistego. Gdy tylko je znalazła wróciła i położyła je przed wilczycą.
- Tak w ogóle to jestem Selene. - przedstawiła się. - Poszukam przywódce i ostrzegę watahe, ale zanim odejdę coś jeszcze dla ciebie zrobić? Jeśli cię tu zostawie, a twoi prześladowcy wrócą nie będziesz miala szans w pojedynke.

Post został pochwalony 0 razy

Jestem Diuna, medyk naszej watahy. Moi prześladowcy to nikt inny jak gromada bezpańskich psów, które teraz prawdopodobnie błąkają się w okolicach Ashwind. Byłam nie uważna i wtedy jeden z nich strzaskał mi łapę.
- Widziałam Cię wcześniej w naszej watasze. Whisper powinien wiedzieć o tym zajściu. A jeżeli chodzi o twoją pomoc to jesteś bezbłędna, właśnie o te zioła mi chodziło. - Powiedziała i zabrała się do przetwarzania ziół <sposobem>

Post został pochwalony 0 razy

- Ach jesteś medykiem. - teraz zrozumiala skąd ta znajomość ziół. Sama sobie się dziwiła czemu wcześniej na to nie wpadła. Możliwe, że już kiedyś spotała tę wilczyce, ale jakoś ostanio nie miała głowy do zapamiętywania osób.
- Zostanę z Tobą póki co, skoro wilki są dopiero koło Ashwind nic nie powinno ci grozić jednakże nigdy nie wiedomo. - powiedziala siadajac na brzegu wody tak, że jej ogon zanurzył się w zimnej cieczy. Całkiem miłe uczucie.
- Skoro Whisper wie to nie muszę go powiadamiać o niebezpieczeństwie grożącym watasze. - stwierdziła po chwili namysłu.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Selene dnia Śro 17:48, 20 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

- No żesz by to psia mać. - Słyszycie żartobliwy głos. - Zostawić cię na chwilę i zaraz znajdujesz sobie jakieś kłopoty, by w nie wpaść.

Pojawiam się obok was w lekkim powiewie wiatru. Na szyi mam sakiewkę rozsiewającą zapach ziół i tłumiącą częściowo mój zapach. Ruchy mam niepewne i słaniam się lekko na nogach. Tym niemniej skłaniam łeb przed Sel.

- Wyjaśnisz mi może, co tym razem? - Zwracam się do Di, sięgając do sakiewki i wydobywając parę liści babki i, słoiczek kawałkami wierzbowej kory pływającymi w żółtawym wywarze, pajęczynę i fiolkę z jakimś białym płynem. - Znów coś nadnaturalnego, czy po prostu wsadziłaś nos w nie swoje sprawy? Ech, daj mi to.

Biorę od ciebie zioła i przygotowuję ci z nich okłady na rany z leczniczego ziela, babki i pajęczyny, uprzednio przemywając je naparem z wierzbowej kory. Na każdą upuszczam też kroplę białego płynu. Ma on konsystencję oliwy i pachnie mieszaniną ziół, z których wielu nie znasz.
Na końcu smaruję resztką płynu złamaną nogę i szybkim ruchem nastawiam ją. O dziwo, to nie boli. nastawioną smaruję papką z ciritu i unieruchamiam między dwoma patykami, związując łykiem.

Post został pochwalony 0 razy

Zawsze zjawiasz się w samą porę ... - powiedziała z uśmiechem.
- Tym razem to nie jest żadne bobsko lecz zwykła wataha psów .. o ile można ją nazwać zwykłą ... jeden z nich o mały włos nie odgryzł mi łapy .. uścisk ma chyba z żelaza. Biegłam po Ashwindzie kiedy to się stało. Te psy pewnie nadal tam błądzą. - powiedziała i jęknęła z bólu.
- A ja głupia dałam się tak podejść ...

Post został pochwalony 0 razy

- Masz talent do tego, nie ma co. - Krzywię się lekko. - A, właśnie. Trzy... Dwa... Jeden...

Jak na komendę, twoje rany po kolei przestają boleć. To dziwne, ale w tej kolejności, w której skropiłem je białym eliksirem.

- No. O to chodziło.

Post został pochwalony 0 razy

Nie mogłeś zrobić tego wcześniej ? - Wilczyca wstała na równe łapy węsząc jakby czegoś szukała.
- Pewnie bardzo lubisz widok poobijanej medyczki co ? - uśmiechnęła się lekko po czym mina jej spoważniała.
- Nie ma co one mogą tu dotrzeć. Musimy się jakoś przygotować chociaż teraz nie dam się tak łatwo załatwić. - Dodała

Post został pochwalony 0 razy

- Daruj. - Śmieję się lekko. - Ta mieszanka działa trochę powoli. Za to nie wpływa za bardzo na świadomość, więc nie będziesz bajdurzyć. Bardziej niż zwykle, w każdym razie.

Poważnieję. Koniec ogona drga mi nerwowo.

- Pomogę ci na tyle, na ile będę w stanie, jakby co. Niestety, moja wataha broni się właśnie przed Akuim, więc nie powinienem im zawracać... głowy drobnostkami. Mam nadzieję, że twoja towarzyszka... - Spoglądam na Sel. - ...Również to uczyni.

Post został pochwalony 0 razy

Skinęła łbem do przybyłego wilka i przyglądała się z zamyśleniem jak ulecza rany medyczki.
- Oczywiście pomogę jak będę w stanie. - rzekła, w końcu była jak na razie tylko młodą krwią medyk z jej watahy stał od niej wyżej i uważała za swój obowiązek służyć mu pomocą.

Post został pochwalony 0 razy

- Z tego co wiem, starasz się o funkcję wojownika, nieprawdaż? - Uśmiecham się pogodnie. - Potraktuj to jako swego rodzaju trening. Ja, ze swojej strony, postaram się, byś nie zginęła w trakcie.

Chichoczę lekko.

- Chociaż tak czy inaczej Whisper mnie zabije.

Post został pochwalony 0 razy